ในภาษาไทยมีเครื่องหมายอะไรบ้างที่ใช้ในการบอกเสียงต่อไปตั้งแต่คนในประเทศอื่น ๆ ก็ไม่ค่อยใช้?
ในภาษาไทยมีเครื่องหมายอะไรบ้างที่มักจะใช้ในการบอกเสียงหรือสื่อความเสียงที่ไม่ค่อยใช้ในภาษาอื่น ๆ ดังนี้
-
เครื่องหมายหน้ากลม ( ๆ ) เป็นเครื่องหมายที่ใช้ในการบอกเสียงที่สูงหรือเสียงหัวเสียง ในบางคำที่เหมือนกันตัวอักษรเดียว ๆ แต่ใช้เครื่องหมายนี้บอกเสียงต่างกัน เช่น “ไก่” และ “ไก่ ๆ ” เป็นต้น.
-
เครื่องหมายวรรคตอน ( ๆ ) เป็นเครื่องหมายที่ใช้ในการบอกเสียงแปลงหนึ่ง ๆ ตัวอักษรเป็นสระน้ำนมหรือสระนาม หรือทำให้เสียงหนึ่งตัวอักษรที่ซ้ำกันเป็นสระยาว เช่น “กาน ๆ ” หรือ “เขาชอบอ่านหนังสือโรมานติก ๆ “.
-
เครื่องหมายสรรพนาม (เอกสารทางไวยากรณ์) ในภาษาไทยมีเครื่องหมายสรรพนามเฉพาะที่ใช้ในกรณีที่เสียงแปลงเป็นสระนามหรือสระนามเป็นสระนาม ในภาษาไทยนั้นสรรพนามมีการเปลี่ยนรูปแปลงเสียงตามความเป็นทางเพศ การใช้เครื่องหมายสรรพนามนี้ค่อนข้างซับซ้อนและไม่ได้มีในภาษาอื่น ๆ.
-
เครื่องหมายการอ่าน (เอกสารทางไวยากรณ์) ในภาษาไทยมีเครื่องหมายเฉพาะที่ใช้ในการระบุว่าเสียงในคำมีความสูงหรือต่ำ และวิธีการอ่านต่าง ๆ ที่มีผลต่อการแบ่งพยางค์และการออกเสียงของคำ อย่างไรก็ตาม การใช้เครื่องหมายนี้มักไม่ค่อยมีในภาษาอื่น.
-
เครื่องหมายเวียนหาง ( ฯลฯ ) เป็นเครื่องหมายที่ใช้ในการย่อคำหรือข้อความ เพื่อนำเสนอความย่อหรือสรุปข้อมูล เป็นการละเว้นส่วนที่ไม่จำเป็นของข้อความ และไม่ค่อยมีในภาษาอื่น.
เครื่องหมายเหล่านี้มักใช้ในการเขียนและการอ่านข้อความในภาษาไทยเพื่อเป็นการสื่อความหมายและการบอกเสียงที่ถูกต้องตามกฎไวยากรณ์ภาษาไทยที่มีความซับซ้อนและพิเศษในบางกรณีเมื่อเปรียบเทียบกับภาษาอื่น ๆ ในการสื่อสารความหมายและการเสียงในภาษาไทย.
ตัวอย่างการใช้เครื่องหมายที่ไม่ค่อยมีในภาษาอื่น ๆ ในภาษาไทย
-
เครื่องหมายหน้ากลม ( ๆ )
- “ไปหาหมอ ๆ เสียงคอเสียงทรวง เป็นเรื่องปกติในช่วงหน้าหนาว.”
- เครื่องหมายหน้ากลม ( ๆ ) ถูกใช้เพื่อแสดงเสียงคอเสียงทรวงที่หลายครั้งในบรรยากาศหน้าหนาว.
- “ไปหาหมอ ๆ เสียงคอเสียงทรวง เป็นเรื่องปกติในช่วงหน้าหนาว.”
-
เครื่องหมายวรรคตอน ( ๆ )
- “บ้านตั้งอยู่บนเนินเขา ๆ ที่มีวิวทะเลสวยมาก.”
- เครื่องหมายวรรคตอน ( ๆ ) ถูกใช้เพื่อแบ่งประโยคและทำให้ข้อความเป็นอ่านง่าย.
- “บ้านตั้งอยู่บนเนินเขา ๆ ที่มีวิวทะเลสวยมาก.”
-
เครื่องหมายสรรพนาม (เอกสารทางไวยากรณ์)
- “เขาชอบเขียนบทความ ส่วนเธอชอบการอ่านนิยาย.”
- ในประโยคนี้, “เขา” เป็นรูปของสรรพนามชาย และ “เธอ” เป็นรูปของสรรพนามหญิง, แสดงถึงเสียงที่เปลี่ยนไปตามเพศ.
- “เขาชอบเขียนบทความ ส่วนเธอชอบการอ่านนิยาย.”
-
เครื่องหมายการอ่าน (เอกสารทางไวยากรณ์)
- “คำว่า ‘ขี้เล่น’ อ่าน ‘คีเล่น’ นะครับ.”
- เครื่องหมายการอ่านใช้ในกรณีที่คำมีการอ่านที่แตกต่างจากการเขียน, เพื่อช่วยคนอ่านเข้าใจการออกเสียงคำ.
- “คำว่า ‘ขี้เล่น’ อ่าน ‘คีเล่น’ นะครับ.”
-
เครื่องหมายเวียนหาง ( ฯลฯ )
- “เขาชอบกิจกรรมกลางแจ้ง เช่น ปีนเขา, ล่องแก่ง, ฯลฯ ”
- เครื่องหมายเวียนหาง ( ฯลฯ ) ใช้ในการย่อหรือสรุปกิจกรรมหรือรายการที่หลากหลายโดยไม่จำเป็นต้องระบุรายละเอียดทุกอย่าง.
- “เขาชอบกิจกรรมกลางแจ้ง เช่น ปีนเขา, ล่องแก่ง, ฯลฯ ”
เครื่องหมายเหล่านี้มีบทบาทในการเติมเต็มความหมายและการแสดงความเสียงที่แตกต่างจากภาษาอื่นในภาษาไทยและช่วยให้ผู้พูดหรือผู้อ่านเข้าใจข้อความและความหมายได้อย่างถูกต้องและชัดเจน.
อ่านบทความทั้งหมด >>> pangpond.com
5 อำนาจ ที่คุณรู้แล้ว อย่าฝ่าฝืนคำสั่ง สารวัตรใหญ่บัญชี?
7 รายรับ ทำเอง สิ่งสำคัญสุดๆ รับจ่ายสำหรับกิจการ
Gantt Chart #7 ข้อ ดีเสีย ตัวอย่าง วิธีทำ ง่ายๆ คือโครงการ?
2 หมา เลี้ยง สุนัข พันธุ์ใหญ่ เล็ก น่ารัก ไม่แปลกที่ไม่รู้!
4 คำคุณศัพท์มีหน้าที่การเสริมความแม่นยำของสิ่งต่างๆในประโยค?
อาชีพมีอะไรบ้าง •50• ต่างๆ ทั้งหมด ที่ทำกันแล้วไม่ยอมพูดต่อ?
6 Cloud Computing ใช้งานเทคโนโลยี จัดการธุรกิจ รู้ อย่างฮา!
