รําวงมาตรฐาน
ศิลปะทางการแสดงการร้อง การรำ ของชาวบ้านชายและหญิงนิยมร่ายรำกันเป็นคู่ๆ ในลักษณะของการรำเป็นวงกลม มีเครื่องดนตรีประกอบจังหวัดที่มีจำนวนชิ้นไม่มากและเป็นเครื่องดนตรีที่สามารถหาได้ในท้องถิ่นมาใช้สำหรับให้เกิดเสียงเข้าจังหวะเพลงที่ร่ายรำ วัตถุประสงค์ของการร่ายร่ำเพื่อความสนุกสนาน สร้างความรื่นเริงความสมัครสามัคคีให้มีกิจกรรมร่วมกันของชุมชุนในท้องถิ่นนั้นๆ ซึ่งไม่มีการกำหนดรูปแบบหรือแบบแผนที่ตายตัว เรียกศิลปะทางการแสดงนี้ว่า รำวงมาตรฐาน
เพลงรำวงมาตรฐาน
ลักษณะของเพลงรำวงมาตรฐาน มีความไพเราะในถ้อยคำและคำสัมผัสของเนื้อเพลง เพลงมุ่งเน้นให้ความสนุกสนาน จังหวะค่อนข้างเร็วพร้อมขยับและเคลื่อนไหวร่างกาย เนื้อเพลงและดนตรีให้ความครื้นเครงรื่นเริงมากเป็นพิเศษ สร้างความปลุกใจทำให้ต้องลุกขึ้นร่ายรำตามจังหวะเพลง เช่น เพลงใกล้เข้าไปอักนิด, เพลงหล่อจริงนะดารา
ประวัติความเป็นมา ของ รำวงมาตรฐาน
รำวงมาตรฐาน พัฒนามาจาก การรำโทน เพราะตามประวัติรำวงมาตรฐานแล้ว นำเครื่องดนตรีที่เรียกว่า “โทน” หรือรู้จักกันอีกชื่อคือ “ตะโพน” เครื่องดนตรีไทยประเภทตี นำมาประกอบการให้จังหวะ เนื่องจากเสียงของการตีโทนให้จังหวะที่ค่อนข้างเร้าใจ ดนตรีมีความสนุก
ในรัฐสมัยของนายกรัฐมนตรีจอมพล ป. พิบูลสงคราม ตรงกับในปีพุทธศักราช 2487 ได้นำศิลปะทางการแสดงรำโทนมาพัฒนาและปรับปรุงให้มีความสำคัญมากขึ้น และมอบหมายให้กรมศิลปากรเป็นผู้รับผิดชอบดูแลให้มีมาตรฐาน จนกลายมาเป็นศิลปะทางการแสดงการร่ายรำและการขับร้องที่มีเอกลักษณ์ประจำชาติไทย สำหรับการจัดงานรื่นเริง การสรรสรรค์ การเข้าค่าย การอบรม หรือการพักเบรกตอนประชุม เป็นต้น
รำวงมาตรฐาน 10 เพลง
รําวงมาตรฐาน 10 เพลง
- เพลงงามแสงเดือน
- เพลงชาวไทย
- เพลงรำซิมารำ
- เพลงคืนเดือนหงาย
- เพลงดวงจันทร์วันเพ็ญ
- เพลงดอกไม้ของชาติ
- เพลงหญิงไทยใจงาม
- เพลงดวงจันทร์ขวัญฟ้า
- เพลงยอดชายใจหาญ
- เพลงบูชานักรบ
เพลงสำหรับใช้ในการรำวงมาตรฐาน 10 เพลง แบ่งเป็น 2 ประเภทของนาฏศิลป์ไทย นั้นก็ คือ ท่านจมื่นมานิตย์นเรศ (คุณเฉลิม เศวตนันท์) เจ้าหน้าที่ของกรมศิลปากรเป็นผู้ประพันธ์แต่งเนื้อร้อง จำนวน 4 เพลง และท่านผู้หญิงละเอียด พิบูลย์สงคราม ประพันธ์แต่งเนื้อร้อง จำนวน 6 เพลง
เพลง รําวงมาตรฐาน ประพันธ์ในนามของกรมศิลปากร โดย ท่านจมื่นมานิตย์นเรศ คือ
1. เพลงงามแสงเดือน
2. เพลงชาวไทย
3. เพลงรำซิมารำ
4. เพลงคืนเดือนหงาย
เพลง รําวงมาตรฐาน ประพันธ์ในนามของท่านผู้หญิงละเอียด พิบูลย์สงคราม คือ
1. เพลงดวงจันทร์วันเพ็ญ
2. เพลงดอกไม้ของชาติ
3. เพลงหญิงไทยใจงาม
4. เพลงดวงจันทร์ขวัญฟ้า
5. เพลงยอดชายใจหาญ
6. เพลงบูชานักรบ
การแต่งกายรำวงมาตรฐาน
เมื่อการศิลปะการแสดงรำวงมาตรฐานเป็นศิลปะประจำชาติไทยที่ส่วนงานสังคีต ของกรมศิลปากรเป็นผู้ดูแลทำให้เรื่องของการแต่งกายรำวงมาตรฐานต้องมีมาตรฐาน มีการแต่งกายที่สวยงามและการแต่งกายที่มีความเหมาะสมมากยิ่งขึ้น แบ่งการแต่งกายทั้งหมด 4 ประเภท ด้วยกันคือ
ประเภทที่ 1 ลักษณะแบบชาวบ้าน
- ผู้ชาย การแต่งกาย เสื้อคอพวงมาลัย คาดผ้าผูกเอวห้อยชายปล่อยด้านหน้า นุ่งโจงกระเบน
- ผู้หญิง การแต่งกาย ห่มผ้าสไบ คาดเข็มขัดที่เอว นุ่งโจงกระเบน ปล่อยผม บริเวณหูด้านซ้ายประดับด้วยดอกไม้
ประเภทที่ 2 ลักษณะแบบไทยพระราชนิยม
- ผู้ชาย การแต่งกาย เสื้อราชปะแตน นุ่งโจงกระเบน สวมถุงเท้าสีขาว รองเท้าหนังแบบสุภาพ
- ผู้หญิง การแต่งกาย เสื้อลูกไม้ มีสไบพาดบ่าผูกเป็นลักษณะโบบริเวณหัวไหล่ ทิ้งชายไว้ข้างๆลำตัวด้านซ้าย มักมีสีเดียวกับโจงกระเบน คาดเข็มขัดที่เอวบท ใส่สร้อยมุกประดับ
ประเภทที่ 3 ลักษณะแบบสากลนิยม
- ผู้ชาย การแต่งกาย สวมสูท ผูกเน็คไทสีสุภาพ ใส่กางเกงขายาว รองเท้าหนังแบบสุภาพ
- ผู้หญิง การแต่งกาย เสื้อคอกลมแขนทรงกระบอก ใส่กระโปรงป้ายข้าง ยาวกรอมเท้าคัทชู
ประเภทที่ 4 ลักษณะแบบราตรีสโมสร
- ผู้ชาย การแต่งกาย สวมเสื้อพระราชทาน มีผ้าคาดเอวด้านหน้าลักษณะห้อยชาย ใส่กางเกง
- ผู้หญิง การแต่งกาย เสื้อจับเดรปมีชายผ้าห้อยจากบ่าจรดยาวไปทางด้านหลัง เปิดบริเวณไหล่ขวา ใส่กระโปรงยาวจีบหน้านาง เกล้าผมแบบสุภาพ
ลักษณะท่าทางของการรำวงมาตรฐาน 10 เพลง ท่ารำ ของผู้ชายและผู้หญิง ท่านคณาจารย์ ผู้ทรงคุณวุฒิของกรมศิลปากร ได้ออกแบบคิดประดิษฐ์ท่ารำวงมาตรฐานให้มีลักษณะที่เป็นแบบแผนท่าทางเดียวกัน ในทิศทางของการรำเป็นวงกลม จุดประสงค์เพื่อนำเอกลักษณ์ทางนาฏศิลป์ของไทยมาแสดงให้แพร่หลายตอนสยามประเทศ และทำให้ประชาชนได้นำเพลงที่มีท่ารำที่มีความอ่อนช้อยสวยงามมาใช้ในการละเล่น
- เพลงงามแสงเดือน ผู้ชายและผู้หญิงท่าสอดสร้อยมาลา
- เพลงชาวไทย ผู้ชายและผู้หญิงท่าชักแป้งผัดหน้า
- เพลงรำซิมารำ ผู้ชายและผู้หญิงท่ารำส่าย
- เพลงคืนเดือนหงาย ผู้ชายและผู้หญิงท่าสอดสร้อยมาลาแปลง
- เพลงดวงจันทร์วันเพ็ญ ผู้ชายและผู้หญิงท่าแขกเต้าเข้ารัง และท่าผาลาเพียงไหล่
- เพลงดอกไม้ของชาติ ผู้ชายและผู้หญิงท่ารำยั่ว
- เพลงหญิงไทยใจงาม ผู้ชายและผู้หญิงท่าพรหมสี่หน้า และท่ายูงฟ้อนหาง
- เพลงดวงจันทร์ขวัญฟ้า ผู้ชายและผู้หญิงท่าช้างประสานงา ชายท่าจันทร์ทรงกลด
- เพลงยอดชายใจหาญ ผู้ชายท่าจ่อเพลิงกาล ผู้หญิงท่าชะนีร่ายไม้
- เพลงบูชานักรบ ผู้ชายท่าจันทร์ทรงกลด และท่าขอแก้ว / ผู้หญิงท่าขัดจางนาง และท่าล่อแก้ว
สำหรับการรำวงมาตรฐาน นำท่าของการรำไทย ที่มีความอ่อนช้อย การจับจีบ การตั้งวง มาใช้ประกอบเพลงรำวงมาตรฐาน 10 เพลง พร้อมท่ารำ ทำให้การรำมีท่ารำที่มีเอกลักษณ์ประจำเพลง ยกตัวอย่างเช่น ท่ารำเพลงงามแสงเดือน คือท่าสอดสร้อยมาลา มีส่วนทำให้ การรำวงเป็นระบำมาตรฐานมากยิ่งขึ้น ทำให้รูปแบบการแสดงมีความน่าสนใจ อย่างพอได้ยินเพลงดอกไม้ของชาติ ทำให้คิดถึงท่ารำยั่ว
นาฏศิลป์ไทย คือศิลปะการแสดงที่มีความงดงาม ความอ่อนช้อย ที่อยู่กันประเทศไทยมาหลายยุคหลายสมัย การที่นาฏศิลป์มีความวิจิตร เพราะการจัดองค์ประกอบของนาฏศิลป์ไทยต้องอาศัยผู้มากประสบการณ์ที่บรรจงรังสรรค์ใส่ใจรายละเอียดของทุกขั้นตอน ให้การแสดงนาฏศิลป์ออกมาน่าชื่นชมแก่ผู้พบเห็นโดยทั่วไป
ต้องจัดองค์ประกอบนาฏศิลป์ ดังนี้
- ท่าทางของลีลาร่ายรำ
เป็นลักษณะท่าทางหรือลีลาของการรำ สีหน้าและแววตา สามารถสื่อสารทางอารมณ์และการดำเนินเรื่องราวที่มีแบบแผน มีความสวยงาม เช่นชุดรำวงมาตรฐานในแต่ละเพลงมีท่าทางการร่ายรำที่ไม่เหมือนกัน
- จังหวะที่ใช้ในการแสดงนาฏศิลป์
สำหรับผู้แสดงต้องใช้ทักษะการฝึกซ้อม การเข้าใจในรายละเอียดของตัวแสดงเพื่อให้การร่ารำสอคล้องกับดนตรี จังหวะที่ใช้ในการแสดง
- เครื่องและวงดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงนาฏศิลป์
การเลือกประเภทของเครื่องหรือวงดนตรี มีความสำคัญต่อการแสดง เนื่องจากวงดนตรีแต่ละชนิดมีการใช้ประกอบการแสดงของประเภทนาฏศิลป์ไทยที่ไม่เหมือนกัน เช่นวงปี่พาทย์, วงมโหรี เป็นต้น
- คำร้องหรือเนื้อร้อง
การถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกของตัวแสดงนาฏศิลป์ เพื่อสื่อสารกับคนดู มีความสำคัญ การใช้เพลงที่มีเนื้อร้องและไม่มีเนื้อร้องมีความแตกต่างกัน
- การแต่งกายและการแต่งหน้า
การแต่งหน้าตัวแสดง ตลอดจนเครื่องแต่งกาย เสื้อผ้าที่สวมใส่ เครื่องประดับ ทรงผม เป็นรายละเอียดที่มีความวิจิตร มีความประณีตบรรจง สามารถสร้างความมีเอกลักษณ์ที่งดงามของนาฏศิลป์ไทย เนื่องจากการแต่งกายและการแต่งหน้าของผู้แสดงเป็นการบ่งบอกของบทบาทตัวละคร
- อุปกรณ์ใช้ประกอบการแสดง
รายละเอียดของฉาก หรืออุปกรณ์ที่ใช้ในการแสดงให้เสมือนจริง เป็นองค์ประกอบที่ผู้จัดการแสดงทางนาฏศิลป์ต้องใส่ใจมาก อย่างเช่น ระบำพัด ซึ่งอุปกรณ์ที่จะขาดไม่ได้ คือพัดนั้นเอง
เนื้อเพลงรำวง 10 เพลงรำวงมาตรฐาน
- เนื้อเพลงงามแสงเดือน
งามแสงเดือนมาเยือนส่องหล้า งามใบหน้าเมื่ออยู่วงรำ
เราเล่นกันเพื่อสนุก เปลื้องทุกข์วายระกำ
ขอให้เล่นฟ้อนรำ เพื่อสามัคคีเอย - เนื้อเพลงชาวไทย
ชาวไทยเจ้าเอ๋ย ขออย่าละเลยในการทำหน้าที่
การที่เราได้เล่นสนุก เปลื้องทุกข์สบายอย่างนี้
เพราะชาติเราได้เสรี มีเอกราชสมบูรณ์
เราจึงควรช่วยชูชาติ ให้เก่งกาจเจิดจำรูญ
เพื่อความสุขเพิ่มพูน ของชาวไทยเราเอย - เนื้อเพลงรำซิมารำ
รำมาซิมารำ เริงระบำกันให้สนุก
ยามงานเราทำงานกันจริง ๆ ไม่ละไม่ทิ้งจะเกิดเข็ญขุก
ถึงยามว่างเราจึงรำเล่น ตามเชิงเช่นเพื่อให้สร่างทุกข์
ตามเยี่ยงอย่างตามยุค เล่นสนุกอย่างวัฒนธรรม
เล่นอะไรให้มีระเบียบ ให้งามให้เรียบจึงจะคมขำ
มาซิมาเจ้าเอ๋ยมาฟ้อนรำ มาเล่นระบำของไทยเราเอย - เนื้อเพลงคืนเดือนหงาย
ยามกลางคืนเดือนหงาย เย็นพระพายโบกพริ้วปลิวมา
เย็นอะไรก็ไม่เย็นจิต เท่าเย็นผูกมิตรไม่เบื่อระอา
เย็นร่มธงไทยปกไปทั่วหล้า เย็นยิ่งน้ำฟ้ามาประพรมเอย - เนื้อเพลงดวงจันทร์วันเพ็ญ
ดวงจันทร์วันเพ็ญ ลอยเด่นอยู่ในนภา
ทรงกลดสดสี รัศมีทอแสงงามตา
แสงจันทร์อร่าม ฉายงามส่องฟ้า
ไม่งามเท่าหน้า นวลน้องยองใย
งามเอยแสงงาม งามจริงยอดหญิงชาติไทย
งามวงพักตร์ยิ่งดวงจันทรา จริตกิริยานิ่มนวลละไม
วาจากังวาน อ่อนหวานจับใจ
รูปทรงสมส่วน ยั่วยวนหทัย
สมเป็นดอกไม้ ขวัญใจชาติเอย - เนื้อเพลงดอกไม้ของชาติ
ขวัญใจดอกไม้ของชาติ งามวิลาศนวยนาดร่ายรำ
เอวองค์อ่อนงาม ตามแบบนาฏศิลป์
ชี้ชาติไทยเนาว์ถิ่น เจริญวัฒนธรรม
งามทุกสิ่งสามารถ สร้างชาติช่วยชาย
ดำเนินตามนโยบาย สู้ทนเหนื่อยยากตรากตรำ - เนื้อเพลงหญิงไทยใจงาม
เดือนพราว ดาวแวววาวระยับ
แสงดาวประดับ ส่งให้เดือนงามเด่น
ดวงหน้า โสภาเพียงเดือนเพ็ญ
คุณความดีที่เห็น เสริมให้เด่นเลิศงาม
ขวัญใจ หญิงไทยส่งศรีชาติ
รูปงามพิลาศ ใจกล้ากาจเรืองนาม
เกียรติยศ ก้องปรากฏทั่วคาม
หญิงไทยใจงาม ยิ่งเดือนดาวพราวแพรว - เนื้อเพลงดวงจันทร์ขวัญฟ้า
ดวงจันทร์ขวัญฟ้า ชื่นชีวาขวัญพี่
จันทร์ประจำราตรี แต่ขวัญพี่ประจำใจ
ที่เทิดทูนคือชาติ เอกราชอธิปไตย
ถนอมแนบสนิทใน คือขวัญใจพี่เอย - เนื้อเพลงยอดชายใจหาญ
โอ้ยอดชายใจหาญ ขอสมานไมตรี
น้องขอร่วมชีวี กอร์ปกรณีกิจชาติ
แม้สุดยากลำเค็ญ ไม่ขอเว้นเดินตาม
น้องจักสู้พยายาม ทำเต็มความสามารถ - เนื้อเพลงบูชานักรบ
น้องรักรักบูชาพี่ ที่มั่นคงที่มั่นคงกล้าหาญ
เป็นนักสู้เชี่ยวชาญ สมศักดิ์ชาตินักรบ
น้องรักรักบูชาพี่ ที่มานะที่มานะอดทน
หนักแสนหนักพี่ผจญ เกียรติพี่ขจรจบ
น้องรักรักบูชาพี่ ที่ขยันที่ขยันกิจการ
บากบั่นสร้างหลักฐาน ทำทุกด้านทำทุกด้านครันครบ
น้องรักรักบูชาพี่ ที่รักชาติที่รักชาติยิ่งชีวิต
เลือดเนื้อพี่พลีอุทิศ ชาติยงอยู่ยงอยู่คู่พิภพ
นาฏศิลป์ไทยมีกี่ประเภท
สำหรับนาฏศิลป์ของไทยสามารถแบ่งออกเป็นประเภทของนาฏศิลป์ที่ใช้ในรูปแบบของการแสดงได้จำนวน 5 ประเภทใหญ่ๆ คือ รำ, ระบำ, โขน, ละคร, การแสดงพื้นเมือง
- รำ หมายถึง ศิลปะทางการแสดงที่มุ่งเน้นทางท่าของการร่ายรำ ความอ่อนช้อย จะเป็นการรำในเพลงบรรเลง เพลงขับร้อง เพลงช้า เพลงเร็ว แบ่งเป็น 3 ชนิด
- การรำเดี่ยว เช่น การรำฉุยฮายพราหมณ์
- การรำคู่ เช่น รำเมขลาและการรำรามสูร, พระรามตามกวาง
- การรำหมู่ เช่น ท่ารำวงมาตรฐาน, เพลงรำโทน
- ระรำ หมายถึง ศิลปะทางการแสดงที่มีความพร้อมเพรียงกันของการรำหมู่คณะ ไม่การดำเนินเรื่องราว มีลีลาท่าทางที่สวยงาม ความงดงามของเครื่องแต่งกาย เช่นระบำเทพบรรเลง ระบำกฤดาภินิหาร
- โขน หมายถึง ศิลปะทางการแสดงประเภทของนาฏศิลป์ชั้นสูงที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของการสวมหัวโขน เป็นการรำไทยที่มีลีลาท่าทางไปตามบทพากย์และบทเจรจา มีความเฉพาะของชื่อเครื่องดนตรีคือวงปี่พาทย์ นิยมนำโขนมาจัดการแสดงในงานพิธีสำคัญต่างๆ
- ละคร หมายถึง ศิลปะทางการแสดงการร่ายรำที่มีการดำเนินเรื่องราว มีวิวัฒนาการมาจากการเล่านิทาน มีเอกลักษณ์ของแต่ละบทละคร ท่าทางการรำ นำบทร้อง ทำนองเพลง วงดนตรีมาใช้ประกอบในการแสดงละคร แบ่งเป็นละครใน เช่น อิเหนา พระสุธน ละครนอก เช่น การแสดงโนราชาตรี
- การแสดงพื้นเมือง หมายถึง ศิลปะทางการแสดงในท้องถิ่นนั้นๆ มีทางการร่ายรำ ระบำ การเล่นเครื่องดนตรี การร้องและบรรเลง เช่น การแสดงพื้นเมือง 4 ภูมิภาค
เครื่องดนตรีพื้นเมือง 4 ภาค
- ภาคเหนือ เครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น ซอ ซึง การแสดงร่ายรำ เช่น การฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียน เป็นต้น
- ภาคกลาง เครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น กลองยาว กลองโทนหรือตะโพนซึ่งใช้เป็นเครื่องดนตรีรำวงมาตรฐาน เนื่องจากตามประวัติความเป็นมาของรำวงมาตรฐานแล้ว ท่ารำและเครื่องดนตรีรำวงมาตรฐานหลักๆที่ใช้ในการแสดงร่ายรำคือ กลองโทนหรือตะโพนนั้นเอง และจึงนำศิลปะของการรำไทย มาประดิษฐ์ออกแบบให้มีแบบแผนของรำวงมาตรฐาน 10 เพลง และท่ารำที่มีเอกลักษณ์ของการรำวงที่แตกต่างจากต้นแบบของเพลงรำโทน ซึ่งเป็นการแสดงของพื้นเมืองภาคกลาง
- ภาคอีสาน เครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น แคน พิณ การแสดงร่ายรำ เช่น การแสดงโปงลาง หมอลำและเซิ้ง
- ภาคใต้ เครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น ทับ แตระ การแสดงร่ายรำ เช่น การแสดงโนรา หนังตะลุง
ความสำคัญของนาฏศิลป์ไทย
สำหรับประเทศไทยที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางด้านศิลปะทุกแขนง มีความงดงามด้านทางภาษา การแต่งกายด้วยชุดไทยโบราณที่มีความสวยงามมาก มีวรรณคดีไทยที่สร้างสรรค์สอดแทรกวัฒนธรรมและความเป็นอยู่ของไทยทุกยุคทุกสมัย มีงานจิตกรรม งานสถาปัตยกรรมที่มีความสวยงดงาม ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของชนชาติไทยที่ไม่เคยมีที่ใดในอารยประเทศของโลกใบนี้ ทำให้หลอมรวมเกิดเป็นความสำคัญ การสร้างขวัญและกำลังใจให้กับบ้านเมืองก่อให้เกิดความเจริญงดงามมากขึ้น
ซึ่งในเรื่องของความสำคัญของนาฏศิลป์ไทย เป็นเครื่องเชิดชูและเป็นดุจดั่งการเป็นหน้าเป็นตาของเรื่องความอ่อนช้อย ความสง่างาม มีความเป็นหนึ่งในโลก ดั่งจะเห็นได้จากเมื่อมีแขกมาเยี่ยมบ้านเมือง หรือมีงานพระราชพิธีสำคัญต่างๆ การแสดงนาฏศิลป์ไทย จะถูกบรรจุอยู่ในพิธีการนั้นอยู่เสมอๆ
จากประวัติของรำวงมาตรฐาน และประวัติเพลงรำวงมาตรฐาน เป็นเครื่องแสดงถึงวิวัฒนาการของศิลปะการแสดงที่ควรอนุรักษ์และรักษาไว้ เป็นการแสดงทางนาฏศิลป์ที่สร้างความบันเทิง สร้างความเริงรื่น และความสนุกสนานของการร่ายรำ ได้ถูกออกแบบให้อยู่ในระดับมาตรฐานที่มีความสอดคล้องกับเนื้อหาของบทเพลง
จึงไม่แปลกใจเลยที่นำการแสดงรำวงมาตรฐานมาสร้างความสันทนาการในกิจกรรมต่างๆ และเป็นที่ชื่นชอบของผู้เข้าร่วมกิจกรรม ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ เพราะมนต์เสน่ห์ของรำวงมาตรฐาน คือการแสดงออกถึงรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความมีมารยาท ความความสามัคคี การกล้าแสดงออกของกิจกรรมศิลปะร่ายรำวงมาตรฐาน จึงควรสืบทอดศิลปะทางนาฏศิลป์ให้คงอยู่คู่กับประเทศไทยตลอดไป
อัพเดทครั้งสุดท้าย เมื่อ 23 ธันวาคม 2021
